Buitenleven in november: wat je tuin nu nodig heeft

We leven in de maand waarin de Spaanse zon zich even terugtrekt — niet uit desinteresse, maar uit beleefdheid. De zomer heeft zijn werk gedaan, de grond mag ademen, en zelfs de olijfboom lijkt te zuchten van opluchting. November is tijd voor rust, ook in de tuin.

De kunst van niets doen (voor gevorderden)

Veel expats denken dat een tuin altijd iets moet doen: bloeien, groeien, shinen. Maar in Spanje leeft de natuur volgens haar eigen agenda. In november betekent dat: even niets aan de tuin doen. Een beetje snoeien, een beetje opruimen, maar vooral: afblijven.

De aarde houdt van stilte, zeker nu ze weer vocht verzamelt na maanden van dorst.

Snoeien met beleid

Wie denkt dat snoeien een heroïsche daad is, vergist zich. In dit seizoen is het meer meditatie dan werk. Olijven, lavendel, druiven — allemaal blij met een lichte hand. Knip weg wat dood is, laat staan wat leeft. De rest regelt zichzelf. En als je twijfelt: wacht. De Spaanse natuur heeft geen haast, en jij hoeft die ook niet te hebben.

Composteren als levensles

Composteren is de Spaanse manier van mindfulness. Alles wat ooit levend was, krijgt een tweede kans. Bladeren, takjes, groenteresten — het wordt vanzelf weer voeding. Het is troostrijk om te zien hoe rommel langzaam iets nuttigs wordt. Misschien geldt dat ook een beetje voor mensen.

Aarde, adem en balans

Je hoeft geen groene vingers te hebben om de cyclus te begrijpen: rust, groei, bloei, terugkeer. De tuin leeft op ademhaling. Wie dat ritme leert volgen, merkt dat tuinieren in Spanje vooral een oefening is in loslaten.

Zelfs de olijfboom weet wanneer het tijd is om even niets te doen.