Casa Y Vida

Kraanwater dat ik wél durf te drinken – Een bezoek aan Hans Striekwold van Quuick in Spanje

today28/05/2025 83 5

Achtergrond
share close

Na eerdere artikelen over o.a. slim en duurzaam verkoelen van je huis, bracht ik voor dit verhaal een bezoek aan Hans Striekwold van Quuick, die gespecialiseerd is in kraanwater in Spanje.

Ze zaten al op hun plek, alsof ze wisten dat er bezoek kwam. Kees en Coco, twee Franse bulldogs met de blik van een douanebeambte en het geduld van een kathedraal. Ze deden wat Franse bulldogs nu eenmaal doen: inspecteren, beoordelen, accepteren. Na een grondige snuffel aan mijn schoenen lieten ze me door.

Er zijn plekken waar je binnenkomt en meteen voelt: hier woont iemand die z’n zaakjes op orde heeft. In Moraira, verscholen tussen de citroenbomen, vind ik zo’n plek. Geen showroom, geen gelikt verkoopverhaal. Gewoon een buitenkeuken waar geleefd wordt. Strak aanrechtblad met kruiden, een snijplank die z’n beste tijd heeft gehad en in het midden: de kraan.

Binnen vijf minuten heb ik water gedronken dat ik hier normaal alleen uit een fles zou vertrouwen. Kraanwater in Spanje kan dus ook fris zijn, zeker bij Hans van Quuick!

Geen showroom, maar een huishouden

Hans Striekwold woont én werkt hier. Hij is de man achter Quuick in Spanje, officieel Quooker-dealer en kraanwater expert voor de Costa Blanca en Costa Valencia. Maar hij presenteert zichzelf liever als nuchtere installateur dan als “dealer”. Zijn buitenkeuken is geen etalage, maar een gebruiksaanwijzing. Alles werkt hier. Alles is hier.

“Je ziet het meteen,” zegt hij, terwijl hij met één hand een glas vult. “We leven hier buiten. En dan wil je niet drie apparaten op je aanrecht, vijf soorten flessenwater en gedoe met een waterkoker die de helft van de tijd de geest geeft.”

Het glas in mijn hand is gevuld met koel, helder water. Niet lauw, niet muf. Gewoon… goed. En dat is nieuws, hier in Spanje.

Kraanwater en koudwatervrees

Ik weet niet hoe vaak ik in Spaanse keukens heb gestaan met een glas onder de kraan, alleen om het daarna toch maar in de plantenbak te gooien. Het smaakt naar leidingen. Naar twijfel. Spa blauw is hier geen luxe, het is zelfbescherming.

Hans knikt als ik het vertel. “De waterkwaliteit ís gewoon anders,” zegt hij. “En die verschilt ook nog eens per regio. In Benissa, bijvoorbeeld, stroomt het water via een ondergrondse rivier helemaal vanuit Madrid. Dat is topwater. Geen geur, geen bijsmaak, gewoon écht drinkbaar. Maar rijd je twintig kilometer verderop, dan zit je met water dat zo hard is dat het je wasmachine laat verstenen. In Nederland noemen we 8 of 9 graden al hard water. Hier kom ik soms 26 graden tegen.”

Ik trek mijn wenkbrauwen op. Mijn huid trekt al samen bij het idee alleen al. “Een goed filter is hier geen overbodige luxe,” zegt Hans. “Niet alleen voor wat je drinkt, maar ook voor je haar, je huid en je apparatuur.”

Het geheim van de kraan

Ik vraag hoe het dan precies werkt. Filteren is immers filteren, toch? “In het filter zit hoogwaardige koolstof,” legt Hans uit. “En er zit een techniek achter die alleen Quooker zelf echt kent. Maar het resultaat telt. En dat proef je.”

Het klinkt als een culinair geheim dat je oma alleen mondjesmaat doorgaf. Wat ik proef is inderdaad helder. Koud, verfrissend en totaal geurloos. Alsof het water net van z’n yogaretreat is teruggekeerd.

Eén kraan. Vier soorten water. Geen drama.

Wat me pas echt verbaast, is hoe simpel het is. Eén kraan. Geen lichtshow, geen touchscreens. Geen plastic karaf met Brita-filter dat na drie weken begint te schimmelen. Gewoon water. Maar dan in vier varianten: koud, kokend, bruisend, en gewoon lekker drinkbaar. Alles uit dezelfde tuit. De Quooker ziet eruit alsof hij al jaren deel uitmaakt van deze keuken, als een oude vriend die toevallig ook 108 graden kokend water tapt. Met een subtiele LED-ring die rood gloeit voor heet, blauw voor koud. Klaar.

“De meeste mensen denken: dat zal wel ingewikkeld zijn om te installeren,” zegt Hans. “Maar meestal ben ik in een halve dag klaar. En het scheelt zóveel gedoe. Geen flessen meer sjouwen, geen aparte bruiswater-toestellen en bovenal: geen plastic afval.”

Hij rekent het me voor: “Een gemiddeld huishouden drinkt hier al gauw voor driehonderd euro per jaar aan plat water uit flessen. Doe daar bruiswater bij en je bent zo honderden euro’s kwijt. Binnen een paar jaar heb je dat terugverdiend. En je hebt dan ook écht comfort.”

Comfort, dat is hier het kernwoord. Geen plastic, geen wachttijd, geen gedoe.

Kees en Coco beginnen te blaffen als er iemand het erf op loopt. Hans excuseert zich, loopt weg zonder haast. Ik blijf achter met de Quooker. En een glas bruiswater dat beter smaakt dan alles wat ik tot nu toe uit een fles heb gehaald.

Geen gadget. Gewoon logisch.

Wat ik waardeer, is dat Hans niet probeert om me iets te verkopen. Hij heeft gewoon iets dat werkt. En hij installeert het bij mensen die daar ook behoefte aan hebben. Geen gadgets, geen hebbeding. Gewoon een kraan die aansluit bij een manier van leven waarin gemak niet ten koste hoeft te gaan van sfeer.

De citroenboom naast het aanrecht hangt vol vruchten. De geur vermengt zich met die van versgemalen koffie. Ik neem nog een slok. Het is bijna irritant hoe normaal het voelt.

Kees komt naast me zitten en kijkt naar mijn glas. Coco ligt onder de tafel, gromt zacht, alsof ze mijn enthousiasme nog niet helemaal vertrouwt. Ik snap het. Dit is Spanje. En in Spanje drink je geen kraanwater. Behalve hier dan. Dankzij Quuick.


“Deze Casa Y Vida-editie kwam tot stand in samenwerking met Hans Striekwold, Quooker-dealer en installateur aan de Costa Blanca. Meer weten over installatie of modellen? Ga naar www.quuick.nl .”

Geschreven door Lucas Martínez

Rate it