De Spaanse badkamer: zen of zonde van de waterrekening?

Badkamers komen zelden voor in dromen. Keukens wel. Slaapkamers ook. Maar badkamers – nee. Misschien omdat we ze vaak ontwerpen als functionele tussenruimte. Een plek om doorheen te bewegen, niet om in te blijven hangen. En dat is jammer. Want zeker hier in Spanje, waar het licht naar binnen danst en water schaars is, verdient de badkamer meer dan witte tegels en een IKEA-spiegel.

Ik weet nog goed hoe mijn eerste Spaanse douche voelde. Visueel keurig – alles wit, alles recht. Maar zodra ik het water opendraaide, leek het alsof ik per ongeluk de hogedrukspuit van een truckwash had aangezet. De douchekop sproeide in alle richtingen behalve verticaal, het waterdrukregelpaneel was gelabeld in half vervaagde symbolen, en na vijf minuten stond ik in een laag water die begon te schuimen. Niet van het sop. Van de afvoer.

De badkamer als plek van rust (en realisme)

Tegenwoordig zie ik de Spaanse badkamer als een plek waar je meer kunt doen dan jezelf afspoelen. Je kunt er wakker worden. Afkoelen. Denken. Zelfs luisteren – naar het geluid van een regendouche op een betonnen vloer. Mits je het goed aanpakt.

Een badkamer mag praktisch zijn, natuurlijk. Maar dat betekent niet dat hij er ook klinisch uit hoeft te zien. Liever géén glanzende tegels waar je net zo goed je tanden in kunt poetsen als een lammetje kunt opereren. Geef mij maar een matte tegel met textuur, iets dat je voeten verrast in plaats van verdringt.

Waterbesparing is geen luxe. Het is logica.

In Spanje is water geen vanzelfsprekendheid. En toch douchen mensen hier soms alsof ze aan de Niagarawaterval wonen.
Als je een nieuwe badkamer overweegt, investeer dan in een waterbesparende douchekop. Nee, dat is geen moodkiller. Moderne systemen geven je nog steeds dat spa-gevoel, maar dan zonder schuldgevoel of torenhoge factuur.

Een thermostatische kraan helpt ook: geen liters verspillen terwijl je staat te wachten tot het warm wordt. En als je écht een verschil wil maken: installeer een grijswatersysteem. Klinkt ingewikkeld. Is het niet. En het maakt van jouw badkamer een plek waar duurzaamheid gewoon ingebouwd zit.

De esthetiek van imperfectie

Wat mij betreft hoeft een badkamer niet symmetrisch te zijn. Liever een asymmetrische nis met ruimte voor planten (ja, die overleven echt in een badkamer), dan een muur vol met functionele ‘oplossingen’. Denk aan natuursteen, zacht licht, houten accenten. En dan niet als themadecoratie, maar gewoon… omdat het beter voelt.

Mijn wastafel staat op een oud werkblad van olijfhout. Niet behandeld, niet perfect. Maar als ik ’s ochtends mijn handen was en dat hout ruik, weet ik weer waar ik woon. In Andalusië. Niet in een showroom.

Tot slot: een badkamercheck in vijf zintuigen

Als je je badkamer opnieuw gaat inrichten, stel jezelf dan vijf vragen:

1. Voelt het goed onder je voeten? (textuur, warmte, grip)

2. Klinkt het prettig als het water stroomt? (zacht, geen echo)

3. Ruikt het ergens naar? (hout, zeep, plant, iets echts)

4. Zie je iets dat níét glanst? (mat, natuurlijk, diffuus licht)

5. Is het een plek waar je vijf minuten langer wil blijven dan nodig is?

Als je vier van de vijf met “ja” kunt beantwoorden, zit je goed. Zo niet: geen paniek. Je bent nog maar één douchekop verwijderd van verbetering van je Spaanse badkamer.