Levensles van een Olijfboom (waarom ik me toch steeds door zo’n norse boom laat inspireren)
Ik weet niet precies wanneer het is begonnen, maar ik verdenk mezelf ervan een zwak te hebben ontwikkeld voor olijfbomen. En niet het soort zwak dat je hebt voor puppy’s of verse focaccia. Nee — dit is een ander soort bewondering. Eén met lichte irritatie en veel respect. Want eerlijk is eerlijk: een olijfboom doet helemaal niks om je voor zich te winnen. Hij is knoestig, grijzig, stug, en lijkt […]
