Día de la Madre: hoe Spaanse moeders gevierd worden (zonder parfumreclames)

Eerder dit jaar vierde ik mijn eerste Spaanse Vaderdag in maart, terwijl de rest van Europa daar nog niet aan moest denken. Inmiddels weet ik: feestdagen komen hier niet alleen op een ander moment — ze voelen ook anders. En Día de la Madre, oftewel Moederdag, is daar geen uitzondering op.

Zondag verwacht ik weer hetzelfde tafereel als vorig jaar op de markt in Jávea: bloemen, taarten, mandjes, en mensen met grote grijnzen. ‘Feliz día, mamá!’ klinkt het dan uit cafés en over terrassen. En terwijl de rest van Europa denkt dat Moederdag nog een week duurt, weet Spanje het al: het is nú tijd om mama te vieren.

Geen knutselwerkjes of ontbijt op bed

Wat me vooral opviel: er hangt hier een andere sfeer rond Moederdag. Minder commercieel. Geen wekenlange parfumreclames, geen supermarktacties met “wereldse wijnen voor wereldmoeders”. Día de la Madre voelt minder ingestudeerd.

Hier draait het om even samen zijn, een taart op tafel, een goede maaltijd met familie. Niet om cadeaus, maar om aandacht. Vaak letterlijk: kinderen bellen, of staan voor de deur met iets kleins maar liefs.

In Spanje draait het om eenvoud (maar wél met eten)

De meeste Spaanse moeders verwachten geen uitbundige verrassingen. Een bos bloemen, een stukje tarta de Santiago, een glas vermout op het terras. Sommigen trekken naar de bergen voor een picknick, anderen koken samen met hun kinderen.

En iedereen lijkt te accepteren dat het niet om het gebaar op zich gaat, maar om het ritueel van het samen vieren. Waar wij Nederlanders nog weleens worstelen met “moeten we wat doen voor Moederdag?”, lijkt Spanje te zeggen: natuurlijk doe je iets — maar maak het niet ingewikkeld.

“Spaanse moeders zijn heilig”

Een vriend van me zei laatst: “In Spanje is je moeder de allerheiligste. Ze komt net onder de Virgen María.” Daar moest ik om lachen, maar het klonk ook waar. Spaanse moeders hebben een soort mythische status. Ze mogen zich overal mee bemoeien, zijn altijd bereikbaar, en als je een week niets van je laat horen, word je vriendelijk doch dringend gemaand tot een visita rápida.

Día de la Madre valt dus altijd op de eerste zondag van mei. Dus als je nog denkt een weekje speling te hebben — denk opnieuw. Je telefoon doet misschien alsof het nog geen tijd is, maar Spanje leeft op een ander ritme. En dat weet ik inmiddels ook, sinds ik eerder dit jaar al een ode bracht aan de Spaanse papa’s in maart.

Persoonlijke tip: vergeet de taart niet!

Wil je echt punten scoren? Sla de parfum over en neem iets mee van de lokale bakker — het liefst met amandel, citroen of anijs. En blijf even hangen voor een praatje.
In Spanje is Moederdag geen moment, maar een sfeer.

En als je ‘m eenmaal hebt gevoeld, snap je precies waarom het niets met cadeaus te maken heeft — en alles met aandacht.