Kruiden, olie, en een mandje tomaten – koken met wat er is

Soms maak je geen gerecht. Soms vind je het gewoon.

Je loopt door de tuin, het is warm, de zon is al wat zakkerig. En ineens zie je het: dat ene mandje tomaten is precies rijp. De basilicum staat op springen. Je hebt nog een half brood van gisteren, een pot goede olijfolie en ergens, diep in een la, ligt nog een stuk knoflook. En daar zit je dan. Zonder plan. Dan maar koken met wat er is.

Koken zonder boodschappenlijstje

Er zijn dagen dat ik bewust geen supermarkt in wil. Geen dwingende hoeveelheden, geen verpakkingen, geen keuzestress. Gewoon kijken wat er is, en daarmee aan de slag. Niet vanuit schaarste, maar vanuit vertrouwen.

Vandaag werden dat geroosterde tomaten met basilicum, knoflook en olie – op oud brood. Een soort pan con tomate, maar dan grover, onhandiger, lekkerder. Er zat zand op de schil en de olie liep langs m’n handen, maar dat maakt het alleen maar beter.

Waar smaak echt begint

Je proeft het verschil. Niet omdat je alles perfect hebt afgewogen, maar omdat het verhaal klopt. De tomaten komen van vijf meter verderop. De basilicum groeide per ongeluk harder dan gepland. En die olie kreeg ik ooit van een buurman met een boomgaard in de bergen.

Het is geen haute cuisine, geen recept. Het is improviseren: koken met wat er is.

En dat is meer dan genoeg

Niet alles hoeft bedacht te zijn. Soms ligt het gewoon voor je. De tuin bepaalt, en jij volgt. En ergens – tussen die geur van tomaat, dat beetje zout op je lippen en de zon die nog net op je bord valt – weet je: dit is genoeg.

Dit verhaal is onderdeel van onze juni-special: De Maand van de Moestuin. Ontdek hoe we aan de Costa zaaien, oogsten, koken en vieren.