Paastradities Costa Blanca – van mona tot bacalao

Het voorjaar is begonnen, de geur van gebakken ui hangt weer in de straten, en je weet: Semana Santa is hier. In de week voor Pasen leeft Spanje op een manier die je niet snel vergeet — en dat voel je niet alleen op straat, maar ook aan tafel.

Vorige week doken we al in de tortilla de patatas, misschien wel het meest gedeelde gerecht tijdens deze feestweek. Maar er is meer. Veel meer. Want wie de paastradities aan de Costa Blanca echt wil begrijpen, moet proeven. Zoet, zout, en alles ertussenin.

De smaak van paastradities aan de Costa Blanca

In veel Spaanse regio’s wordt tijdens Semana Santa van oudsher minder of helemaal geen vlees gegeten. Geen paasbrunch met ham en worsten, maar eenvoudige, symbolische gerechten die verrassend rijk zijn aan smaak. Denk aan bonenschotels, visgerechten en eeuwenoude zoetigheden. Aan de Costa Blanca vertaalt zich dat naar een paar klassiekers die je deze dagen overal tegenkomt — in de etalage van de bakker, op de markt, of dampend op het bord van je buren.

Mona de Pascua: zoet brood, grote traditie

Je herkent ze meteen: ronde broden, rijkelijk versierd met gekookte eitjes (soms zelfs met chocola), suikerparels of anijszaad. De mona de Pascua is hét zoete symbool van Pasen aan de oostkust van Spanje. Oorspronkelijk kreeg je als kind een mona cadeau van je peetouders, op paasmaandag. Daarmee trok je dan de natuur in — picknickmand mee, spelletjes spelen, en ja hoor: daar is weer die tortilla. Veel bakkers maken nu ook versies met chocolade of met geconfijte vruchten. Een hap zoet, een vleug traditie.

Bacalao en potaje: zout en symboliek

In veel huizen komt in de paastradities van de Costa Blanca ook bacalao (gezouten kabeljauw) op tafel. Soms los gebakken, vaak in stoofgerechten zoals potaje de vigilia — een rijke schotel van kikkererwten, spinazie, ei en vis. Het is voedzaam, ingetogen en doordacht — precies zoals Semana Santa bedoeld is. Geen overdaad, maar eerbied. Geen luxe, maar smaak die spreekt.

Torrijas: wentelteefjes met extra ziel

Spanjaarden zijn meesters in het heruitvinden van restjes. En Pasen is daar geen uitzondering op. Torrijas zijn dikke plakken brood, geweekt in melk, ei, suiker en kaneel, en daarna goudbruin gebakken in olijfolie. Warm geserveerd met honing of siroop. Of koud, met een espresso erbij. In elke regio een beetje anders — maar altijd een ode aan wat er al was.

Waarom Pasen hier zó smaakt

Wie tijdens Semana Santa over de markt slentert of een bar binnenloopt, merkt het meteen: de paastradities aan de Costa Blanca worden niet gevierd met decoratie, maar met geur, herinnering en smaak. Je eet wat oma vroeger maakte. Je eet wat gedeeld kan worden. Je eet omdat het erbij hoort — niet omdat het luxe is.

En als je het dan echt goed wil doen: maak je paasontbijt af met een stukje mona, een stuk tortilla, en misschien… een carajillo. Maar daar hebben we het binnenkort over.