Koken met karakter: je eerste oogst, je eerste pasta

Er is iets onmiskenbaar euforisch aan koken met je eerste oogst. Of het nu een handvol bonen is, een kromme courgette of die ene rijpe tomaat die zich eindelijk liet plukken: het moment dat je iets uit eigen tuin of pot de keuken in draagt, voelt als een kleine overwinning. Niet omdat het zoveel is, maar omdat het van jou is.

En vandaag ligt het voor me. Een paar blaadjes basilicum, een knoflookbol met aarde er nog aan, en een kleurrijke mix van groenten waar ik wekenlang met een scheve blik naar keek: te droog, te nat, te veel zon, te veel wind. Maar nu zijn ze er – en ze gaan in de pan.

Het plezier van improviseren

De charme van koken met eigen oogst zit niet in perfectie, maar in improvisatie. Je maakt geen boodschappenlijstje, je maakt doordachte keuzes met wat er wél is. Geen basilicum? Dan gebruik je oregano. Een beetje te veel courgette? Dan raspen we hem door de pasta of bakken we hem met knoflook en citroenrasp. En die ene tomaat – want ja, de zomer is begonnen – mag gewoon rauw, als juweeltje bovenop het bord.

Het is koken op gevoel, op ritme, op seizoenszin. Je hoeft geen chef te zijn om met deze ingrediënten iets bijzonders te maken – de smaken doen het werk.

Pasta als podium

Vandaag kook ik verse tagliatelle, die ik meng met een eenvoudige saus van wat ik net uit de tuin plukte: courgette, knoflook, kruiden, een kneepje citroen. Een scheut olijfolie en het zetmeelrijke kookwater van de pasta binden het tot een romig geheel zonder room. Het is geen recept, het is een stemming. En de tuin bepaalt het menu.

Waarom dit meer is dan een maaltijd

Zelf oogsten, al is het maar van een balkonbak, verandert hoe je naar eten kijkt. Je voelt je verbonden met het proces, met de grond, met het seizoen. Het maakt koken minder iets wat ‘moet’, en meer iets wat je viert.

Het smaakt niet beter omdat het verser is – al helpt dat zeker. Het smaakt beter omdat het van jou komt. Omdat het herinnert aan een lente waarin je iets plantte, en aan een zomer waarin je daarvan mag eten.

En dat maakt zelfs een simpel bord pasta ineens iets groots.

Dit verhaal is onderdeel van onze juni-special: De Maand van de Moestuin. Ontdek hoe we aan de Costa zaaien, oogsten, koken en vieren.