Eten volgens het Spaanse ritme: hoe je lichaam en omgeving beter op elkaar afstemt

Hoewel ik ben opgegroeid in Valencia, ben ik eten volgens het Spaanse ritme pas echt gaan waarderen sinds ik werk met expats. Wat voor mij jarenlang gewoon was — later lunchen, warm eten overdag, kleine porties in de ochtend — blijkt voor velen iets compleet nieuws. En eerlijk? Sinds ik het zelf bewuster ben gaan toepassen, merk ik hoeveel verschil het maakt. Niet alleen voor mijn energie, maar ook voor mijn rust.

Waarom het hier anders voelt

In Spanje is eten geen pauze, maar een ankerpunt. Iets waar de dag omheen draait. De ochtend begint licht, de lunch is laat en groot, en het avondeten schuift op naar een moment waarop de hitte eindelijk is gezakt. Dat klinkt misschien onpraktisch — maar het werkt. Omdat het meebeweegt met het ritme van het land. En met je lichaam.

Lunchen om drie uur is hier geen luiheid, het is aanpassing. Als het buiten 33 graden is, wil je geen zware maaltijd om twaalf uur. Je lijf vraagt er simpelweg niet om.

Het mediterrane eetritme in drie stappen

Wat ik zelf merk, is dat mijn energie en spijsvertering veel stabieler zijn sinds ik dit ritme volg. Geen bloedsuikerdips, geen opgejaagd gevoel na een boterham achter de laptop. Het gaat ongeveer zo:

1. licht ontbijt — fruit, koffie, water. Geen haast, geen ontbijtgranenstress

2. uitgebreide lunch — warm eten, met groenten en olie. Daarna vaak even rust

3. lichte avondmaaltijd — vaak na negen uur. Salade, soep, iets eenvoudigs

Zelf kook ik graag met verse kruiden en seizoensgroenten. Deze zomerse recepten met courgettebloem passen daar perfect bij.

Tussendoor is er ruimte voor een stukje fruit, een paar noten, een cortado op een terras. Maar het voelt nooit als snaaien. Meer als bijsturen.

Wat je lichaam je probeert te vertellen

In Nederland werkte ik mijn maaltijden vaak weg als een taak. Hier ben ik anders gaan luisteren. Wanneer heb ik echt honger? Waar heb ik behoefte aan? Hoeveel ruimte is er in mijn lijf?

Door later te lunchen, merk ik dat mijn ochtend langer scherp blijft. Door warm te eten op het heetst van de dag, geef ik mijn lichaam iets zachts, geen knaagvoer. En ’s avonds eet ik minder — omdat het niet meer nodig is.

Maar ik heb toch gewoon een baan?

Zeker. Ik ook. En het Spaanse eetritme is niet voor iedereen één-op-één over te nemen. Maar je kunt er wél iets uithalen:

• Stop met eten op de klok

• Kijk wanneer je écht honger hebt

• Eet warm als je lijf om zachtheid vraagt

• Gun jezelf een pauze na de lunch, hoe kort ook

• Maak van het avondeten geen race tegen de tijd

Het zijn geen regels. Eten volgens het Spaanse ritme is een andere manier van afstemmen. Op de dag. Op de temperatuur. Op jezelf.