De vergeten supergroente van Spanje: chardas, grelos en meer

Voor dit verhaal kijken we even buiten onze bekende Costa regio’s. Spanje staat bekend om paella, tapas en jamón, maar wie de markten en moestuinen beter bekijkt, ontdekt een wereld van supergroenten die buiten Spanje nauwelijks bekend zijn. We kennen natuurlijk de artisjok, waar ik eerder dit jaar al over heb geschreven. Maar in dit verhaal schrijf ik over groenten die ooit het dagelijks brood van boeren en arbeiders waren. Vandaag de dag doen ze echter bijna exotisch aan. Zo zijn er Chardas, grelos, cardo — het zijn vergeten supergroenten die laten zien hoe rijk de keuken in Spanje eigenlijk is.

Chardas: de bladgroente van de kust

Chardas — of snijbiet, zoals wij het zouden noemen — zie je in de hele Mediterrane regio. Grote, groene bladeren met stevige nerven, die zowel in stoofpotten als in soepen terechtkomen. Spanjaarden eten het vaak met kikkererwten of aardappel, een voedzaam en eenvoudig gerecht dat vroeger dagelijks op tafel stond. De smaak is aards en licht bitter, maar met knoflook en olijfolie verandert het in een groente die meteen vertrouwd voelt.

Grelos: een Galicisch geheim

In Galicië, in het groene noorden van Spanje, draait veel om *grelos* — jonge scheuten van koolsoorten. Ze hebben een uitgesproken, ietwat pittige smaak en worden vaak gebruikt in de beroemde *lacón con grelos*: ham, aardappelen en grelos in een stevige stoof. Voor de Galiciërs is het pure nostalgie; voor de rest van Spanje een culinaire ontdekking.

Cardo: de distel die eetbaar werd

Cardo, ook wel Spaanse kardoen, is een groente die verwant is aan de artisjok. Je eet de stelen, die eerst lang gekookt moeten worden om hun bitterheid te verliezen. In Aragón en Navarra verschijnt cardo vaak op de kersttafel, geserveerd met amandelsaus. Het is een van die groenten die je moet leren kennen, maar die je beloont met een smaak die nergens anders op lijkt.

Een keuken vol karakter

Wat deze vergeten supergroenten uit Spanje gemeen hebben, is dat ze geen opsmuk nodig hebben. Ze vertellen het verhaal van een tijd waarin eten voedzaam moest zijn, zonder luxe. Tegenwoordig worden ze juist gewaardeerd om hun unieke smaak en hun voedingswaarde: rijk aan vezels, vitaminen en mineralen. Superfood avant la lettre, maar dan rechtstreeks van de akker.

Waarom we ze niet mogen vergeten

In een wereld waarin we steeds dezelfde groenten in de supermarkt zien, zijn chardas, grelos en cardo een herinnering aan de diversiteit van de Spaanse keuken. Ze nodigen uit tot experimenteren, maar houden ons ook dicht bij traditie. Wie ze proeft, begrijpt waarom grootmoeders ermee kookten — en waarom ze het verdienen om terug te keren op ons bord.